Güne eksik başlamak

Yine saçlarına dokunamadan uyandığın bir sabaha günaydın,
Kahvaltın nasıl geçiyor ?
Tabağın içindekiler bitiyor mu?
Arkandan ağlar yalanına hiç inanmadın değil mi?
Her neyse yine aklıma gelince yazasım geldi.
Çay demliyor musun eskisi kadar?
Gülerek uyandırıldığım sabahları özledim de ben.
Zorlanarak yazıyorum yine sana.
Gün çoktan ağrıdı, çayım soğudu, sigaram kalmadı.
Şimdi bakkalın açılmasını mı bekleyeceğim? Yeni bir sigara yakmak için.
İçmeyeyim ya da kızarsın filan.
Hala gittiğine inanamıyorum aslına bakarsan.
Her sabah kahvaltı masamızı hazırlıyorum.
Her şeyden iki tane var masada.
Fakat benden bir tane. .
Bir fotoğrafın var kaşımda, yanında ise papatyalar. 
Bazen konuşuyorum seninle, cevap vermediğini anlıyorum bazende.
Ama her defasında konuyu ben açıyorum.
Hep öyle olurdu hatırlıyor musun?
Sahi neredesin şimdi?
Kiminle günaydın diyorsun bu sabaha acep?
Kahvaltı yapıyor musun her sabah?
Güzelce doyuruyor musun karnını?
Kuş sütü eksik diye tabir edilen kahvaltı masasıyla karşılaştın mı hiç?
Saçlarını kim kokluyor?
Parfümünün adını ezbere kim biliyor?
Göz rengini, kaşlarını, kirpiklerini?
En çok sevdiğin rengi? Ya da tuttuğun takımı lanet olasıca tuttuğun takımı kim biliyor?
Benden çok merak ediyor mu birileri seni?
Eğer ediyorsa kötü olur söyleyeyim baştan. 
Kimin burnunda tütüyorsun?
Kimin bardağıyla çay içiyorsun sen?
Ne zaman gittin sen ?
Hiç gelmedin mi ya da?
Ne olacak benim bu halim, bilmiyorum.
Uyumak için ilaç verdi doktor, kullanıyorum fakat bir faydasını görmedim.
Seni görmeden uyuyamazdım hani hatırlıyor musun?
Hep öyleyim işte. 
Uyuyamıyorum, benim tek ilacım sendin.
Faydalı ilacımdın sen benim sağlığımdın, gülüşümdün,
Türkçe kabul etmese de dediğim kelimeleri.
Hepsini hak eden sendin, hepsi bir tek sana yakışıyordu.
Fazla yazdım yine ikinci sayfayı sana harcamak istemiyorum artık.
Günaydın sevgilim, ikinci söyleyen ben olsam da içtenlikle günün aydın olması dileğiyle. .